blog
Maandag 17 november.
Zonneschijn, regen en hagel wisselde elkaar in rap af. Die ochtend was het windkracht 8 en op de boot naar Vlieland ging het flink tekeer, maar ondanks de gure omstandigheden was de zaal van brouwerij Fortuna goed gevuld. Een flink aantal Vlielanders, badgasten en onze collega's van Oerol, Het Lage Noorden en van het Mondriaan Fonds, dat door middel van een gulle bijdrage het eerste jaar mogelijk hadden gemaakt, hadden het weer getrotseerd om het verhaal Mels van Zutphen en Jikke Lesterhuis bij te wonen, twee van de drie residenten die een langere periode op het eiland aan het werk waren geweest. (Eerder dit jaar presenteerde Anne Fehres en Luke Conroy op de zelfde plek hun bevindingen na de eerste lange residency)

Mels van Zutphen
Na een terugblik van de eerdere projecten was het woord aan Mels. Hij nam ons mee terug naar zijn fascinatie voor het werken met geluid en deelde video's en verhalen over zijn eerdere werken. Vervolgens nam hij ons mee in het wonderlijke traject dat hij heeft afgelegd voor het onderzoek op Vlieland. Al eerder hebben we kunnen lezen hoe hij met zijn boot, op weg naar Vlieland, met een kapotte keerkoppeling midden op het Amsterdam- Rijn kanaal was gestrand. Uiteindelijk kwam het allemaal toch nog goed en in de tweede periode van zijn residency bereikte zijn zalmschouw de haven van Vlieland. Daar werkte hij met verschillende zelfontwikkelde sensoren die de bewegingen van de wind, de stroming, de golfslag en het waterpijl maten en vervolgens omzetten in geluidsgolven. Vanuit zijn boot, op het strand en op zandbanken met laag tij, legde Mels alle bewegingen van eiland vast, om deze vervolgens hoorbaar te maken in een compositie. Tijdens zijn presentatie liet hij ons zien en horen hoe dit in elkaar zit; met een ronddraaiende windmeter, trillende platen en een jerrycan als klankkast creëerde hij een livecompositie. Op het einde gaf hij ons een inkijkje in hoe de uiteindelijke presentatie gaat worden: niet een jerrycan of kartonnen doos maar zijn drooggevallen schip wordt de uiteindelijke klankkast, waarvan de huid in trilling wordt gebracht op het ritme van de data. Tijdens laag water kunnen bezoekers met geleende rubberlaarzen naar de boot lopen en een muziekstuk meemaken waar weer en wind als medecomponisten fungeren. Zijn derde en laatste deel van zijn verslag lees je hier.

Jikke Lesterhuis
Vervolgens was het woord aan animator en kunstenaar Jikke Lesterhuis. Als introductie op haar werk kreeg het publiek een sneakpreview van de schitterende stopmotion animatiefilm Wad is, is nu te zien over een vogelrestaurant op een zandplaat in de Waddenzee dat leeft op het ritme van het tij, tot dat.... Wat er precies daarna gebeurt is vanaf nu in bioscopen te zien. Ook haar onderzoek op het eiland heeft allerlei verwachte en onverwachte resultaten opgeleverd. Ze vertelde over haar fascinatie voor kiezelwieren die ze kon bestuderen met de microscoop die ze had geleend bij de Jutter, de school op het eiland, en bestudeerden alle factoren van het getij. De veranderingen die zich elk getijde aan de rand het eiland afspeelden werden in Jikke's ogen onderdeel van een theatervoorstelling. Om de bewegingen die dit ritme mogelijk maken vast te leggen ontwikkelde ze verschillende machines. Hier lees je meer over haar onderzoek.

Een succesvol eerste jaar Standplaats Vlieland
Na afloop was het nog lang gezellig aan de bar waar, onder het genot van een Fortuna biertje het nagesprek plaats vond. Inmiddels heeft ook Mels al zijn materialen weer bij elkaar gezocht om in zijn atelier thuis het werk af te maken. En zo kwam er een voorlopig einde aan het succesvolle eerste jaar van Standplaats Vlierland. Wij danken de Gemeente Vlieland en haar medewerkers, en ook alle partners op het het eiland en in de regio voor hun inzet. We danken het Mondriaan Fonds voor de financiële ondersteuning die dit project mogelijk heeft gemaakt. We danken de eilanders die hun kennis en verhalen gedurende het afgelopen jaar met onze soms dolende kunstenaars hebben gedeeld. Het was een leerzaam jaar, voor iedereen.
We hopen de opgedane kennis en inzichten te mogen aanwenden voor een vervolg in 2026. Momenteel wordt er hard gewerkt om de benodigde financiering hiervoor rond te krijgen. We houden een ieder via onze nieuwsbrief op de hoogte van het vervolg: hopelijk met de Open Call voor 2026.


